Verhaal van een uitwisseling

Gepubliceerd op 10 juli 2021 om 18:17

Uitwisselingen met volksdansgroepen uit het buitenland zijn steeds een avontuur.  Soms klikt het en maak je vrienden voor het leven, soms glijdt het gewoon voorbij en soms, ja heel soms, klikt het écht niet.

Via een collega op Universiteit Hasselt vernam ik dat de volkskunstgroep De Boezeroenen (Hasselt Kuringen) een groep uit Penacova (Portugal) te gast hadden gehad. Daar we regelmatig op vakantie gingen in Penacova, kregen we de vraag om de Hasseltse groeten over te brengen aan mensen van deze groep.

Zo maakten we kennis met de Rancho folclorico de Penacova èn met Isabel-con-galinha en haar man, de postbode van het dorp.

Isabel-con-galinha, trad mee op met de groep met een mandje op haar hoofd waarin een kip zat (galinha).  Dus de naam is zo gebleven bij ons. Elk daaropvolgend jaar dat zij ons zag, al was het midden in een optreden tijdens het plaatselijke folklorefestival, riep zij luidkeels onze naam om ons te begroeten. 

Tijdens de jaarlijkse tocht naar Monte Alto (een van de heuveltoppen in de buurt waar een volksfeest doorgaat) verwachtte ze ons voor eten en drinken. 

En o wee als we niet genoeg aten …😊))

Sommige jaren werd het contact wat minder, soms wat beter. Hoe gaat het in het leven….

 

Een drietal jaar geleden hebben we nog een mooie foto gemaakt van Isabel en haar man.  Deze hebben we laten inkaderen en hen cadeau gegeven.   Deze foto kreeg een speciale plaats in hun kleine living… 

Vorig jaar juli stond haar man ons op te wachten in het centrum van het dorp om te zeggen dat ze in december 2019 overleden was.  De tranen stroomden over zijn wangen.  Hij kon het amper gezegd krijgen.  Dan krijg je toch een krop in de keel. 

Vanmorgen kwam hij plots het cafeetje binnen waar we ’s morgens ons koffietje gaan drinken.  Zo blij dat hij ons zag..  en weer de tranen in de ogen toen hij vertelde dat het al twee jaar geleden was dat Zijn Isabel overleden was.  Dat ze dit jaar 50 jaar zouden getrouwd zijn en dat ze er een groot feest van zou maken, met een groot zwart varken aan het spit.  En de Belgen moesten zeker komen…

Dan besef je weer dat volksdans een enorme verbinding kan zijn, niet alleen tussen culturen maar ook tussen harten.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.