Aaneengevrozen....

In 1983 bracht Volkskunstgroep Drieske Nijpers een bijzonder boek uit : Zo de ouden zongen, Het levende erfgoed van de Vlaamse Volkszanger in het Waasland… 

Een boek gevuld met liederen zoals die nog in de regio Sint-Gillis-Waas gevonden werden. Het werk is een uitstekende aanvulling op het gekende repertorium dat wij ons nog herinneren van vroeger.  Voor de iets jongere generatie is het als het ware een ontdekkingstocht in de wereld van muziek en tekst, van liederen die mensen zongen tijdens hun dagelijkse bezigheden.  Kortom heel hun leven was gekruid met arbeidsliederen, kluchtige liederen, wiegeliederen ….  Weet jij nog wat je moeder of grootmoeder zong als je niet kon slapen of als je ziek was en pijn had ?

Zoals Pol de Mont in 1908 al stelde : “Enkel gezonde, kloeke mensen zingen.  De bozen zingen niet omdat ze niet in staat zijn tot medemenselijkheid en dus ook niet echt willen/kunnen communiceren wat uiteraard gebeurt bij het ten gehore brengen van tekst en muziek . Zieken zingen niet omdat ze het fysiek niet kunnen.   Wanneer bij uitbreiding een heel volk niet meer zingt, dan is het een teken dat er is mis is met de geestelijke gezondheid…”